ΑΓΩΝΕΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ, ΕΛΛΑΔΑ 2013: ΨΗΛΟ ΚΑΠΕΛΟ ΚΑΙ ΞΥΠΟΛΥΤΟΙ

  Έχει περάσει αρκετός καιρός που μένουμε σιωπηλοί, παρατηρώντας το τι συμβαίνει γύρω μας στον χώρο του αγωνιστικού αυτοκινήτου (σε επίπεδο διοίκησης ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!). Όλο αυτό το διάστημα δεν μιλήσαμε, δεν σχολιάσαμε, δεν «τηλεφωνηθήκαμε» με/από αρμόδιους και υπευθύνους, δεν «ανακατευθήκαμε», δεν «συνεννοηθήκαμε», δεν φανατιστήκαμε και προ πάντων δεν… τρελλαθήκαμε, διατηρώντας πάντοτε σαφή επαφή με την Ελληνική πραγματικότητα του 2013. Και αυτή η πραγματικότητα που υπερβαίνει κατά πολύ τους αγώνες και την μάχη για την ηγεσία (τους), δεν είναι άλλη από την ΠΤΩΧΕΥΣΗ της χώρας μας και του μεγαλύτερου μέρους του λαού της. Είναι λοιπόν τουλάχιστον αφελής ή εκτός πραγματικότητας (κατά το επιεικέστερο) όποιος πιστεύει ότι οι συμμετέχοντες στους αγώνες αυτοκινήτου δεν προέρχονται από την άγρια δοκιμαζόμενη Ελληνική κοινωνία. Γιατί όποιος το πιστεύει αυτό (και πράττει αναλόγως) είναι σαφές ότι ανήκει σε μία από τις εξής δύο κατηγορίες: α) Στο μικρό-ελαχιστότατο τμήμα του Ελληνικού πληθυσμού που έχει καταφέρει να διατηρεί αμείωτα τα υψηλά εισοδήματά του. β) Στους επαγγελματίες του κλάδου αγωνιστικών αυτοκινήτων, οι οποίοι βασίζονται στους αγώνες, ή/και μπορούν να συμμετέχουν οι ίδιοι, μη έχοντας –λόγω επαγγέλματος– τα έξοδα προετοιμασίας και επισκευών που αντιμετωπίζει ένας ιδιώτης. Είναι σαφές ότι υπάρχουν –και πρέπει να υπάρχουν– αρκετοί αγωνιζόμενοι των δύο παραπάνω κατηγοριών. Δεν είναι όμως ο αριθμός τους τόσο μεγάλος που να μπορεί να επανδρώσει δεκάδες αγώνες και πρωταθλήματα σε όλη την Ελλάδα. Είναι λοιπόν φυσιολογική η μείωση των συμμετοχών που είδαμε πέρυσι, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα λιγότερους αγώνες, άδεια ταμεία στις διοργανώτριες λέσχες και φυσικά μειωμένα γενικά έσοδα (από λισάνς, αγωνιστικές πινακίδες και παράβολα). Σε κάθε περίπτωση, και με κάθε κυβέρνηση (είτε την μνημονιακή-φιλογερμανική που έχουμε σήμερα, είτε μία αριστερή συμμαχία η οποία το πρώτο πράγμα που θα έπραττε θα ήταν να διακόψει την αγωνιστική δραστηριότητα ως δείγμα προκλητικής καπιταλιστικής πολυτέλειας και συμπεριφοράς), το 2013 προβλεπόταν τρισχειρότερο από το 2012, με τις συνέπειες της κρίσης (διόγκωση της ανεργίας, εξαφάνιση του χρήματος και κλείσιμο επιχειρήσεων) να γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στις πιο δαπανηρές δραστηριότητες όπως ακριβώς οι αγώνες αυτοκινήτου. Άρα, ανεξάρτητα από το πώς θα ονομαζόταν η Αρχή του Σπορ (δηλαδή αν θα ήταν πρωτοβάθμιο σωματείο ή Ομοσπονδία), θα αντιμετώπιζε οπωσδήποτε τεράστιο οικονομικό πρόβλημα και το 2012 και το 2013, με μεγάλη πιθανότητα να μην έχει χρήματα για να συντηρήσει το αγωνιστικό οικοδόμημα ακριβώς λόγω της πτώσης των εσόδων από τις μειωμένες συμμετοχές. Αντίθετα, όπως ακριβώς είχαμε καταλογίσει στην ΕΠΑ/ΕΘΕΑ της ΟΜΑΕ στο τέλος του 2011 (που τότε ήταν ακόμα σε αγαστή συνεργασία με την ΕΛΠΑ), για το 2012 προκηρύχθηκαν εκατοντάδες αγώνες και δεκάδες πρωταθλήματα, σαν να βρισκόμαστε στην εποχή της αφθονίας –ή στον κόσμο του Disney, διαλέξτε! Παρ’ ότι δε τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο από το φθινόπωρο του 2012 και μετά και ενώ όλοι εντός της ΕΠΑ/ΕΘΕΑ και της ΕΛΠΑ γνώριζαν τα οικονομικά προβλήματα, μόλις έκλεισε το πρώτο μέρος της διαμάχης μεταξύ ΟΜΑΕ και ΕΛΠΑ για τη σύσταση της νέας ΕΘΕΑ, και πάλι προκηρύχθηκαν εκατοντάδες αγώνες για το 2013 –ελαφρώς λιγότεροι από πέρυσι– «επειδή το ζήτησαν οι λέσχες»! Παράλληλα, ο τρίτος παίκτης στο επιτραπέζιο παιχνίδι «Γίνε Ηγέτης του Σπορ», δηλαδή η ΕΛΟΑΑΜ, βρισκόταν στα μαχαίρια και με την ΟΜΑΕ και με την ΕΛΠΑ, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι όταν η ΕΛΟΑΑΜ έκανε δικούς της αγώνες καρτ μέσα στο 2012, η ΟΜΑΕ και η ΕΛΠΑ είχαν κοινή γραμμή εναντίον της! Μετά βέβαια, και εν όψει της δημιουργίας Ομοσπονδίας επειδή έτσι ζήτησε η ΓΓΑ, οι καυγάδες ξεχάστηκαν και η ΟΜΑΕ με την ΕΛΟΑΑΜ εμφανίζονται σε κοινό μέτωπο με στόχο την δημιουργία ΜΙΑΣ Ομοσπονδίας αγωνιστικού αυτοκινήτου, σύμφωνα με τον αθλητικό νόμο. Φυσικά, το θέμα της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας μας, των 1.500.000 ανέργων, των 300.000 λουκέτων μικρών επιχειρήσεων και των... 30.000 νοικοκυριών στα οποία κόβει το ρεύμα η ΔΕΗ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ (!), είναι κάτι που δεν αγγίζει τους "μονομάχους" που πατώντας πάνω στην αγάπη και την δίψα των αγωνιζομένων για το Σπορ, ερίζουν για την διοίκησή του. Γιατί ποιος αμφιβάλλει ότι αν η ΕΛΠΑ είχε –ακόμα– τεράστια οικονομική δύναμη, είχε πληρώσει τα ασφαλιστήρια συμβόλαια, είχε μειώσει τα παράβολα ώστε να αυξηθούν οι συμμετοχές και να διευκολυνθούν οι Λέσχες, και παρείχε υλικοτεχνική υποστήριξη σε όλα τα επίπεδα, σήμερα οι αγώνες θα γίνονταν κανονικά, και η ΟΜΑΕ όπως και η ΕΘΕΠΑ (που στην πλειοψηφία τους αποτελούνται από στελέχη με «Ελπική» προϊστορία) θα συνέχιζαν την συνεργασία μαζί της;;; Άρα, το θέμα είναι κατά βάση οικονομικό, αλλά από την άλλη πλευρά ακριβώς αυτή η οικονομική αδυναμία της ΕΛΠΑ είναι αυτή που θα κάνει τα πράγματα να αλλάξουν. Γιατί, κανείς δεν ισχυρίζεται –ούτε και μπορεί να ισχυριστεί– ότι η ΕΛΠΑ τα πήγε καλά με τους αγώνες αυτοκινήτου όλα αυτά τα χρόνια. Με την ίδια λογική δεν μπορεί να υπάρξει εγγύηση και υπόσχεση για το τι θα γίνει αν αναλάβει άλλος φορέας. Σίγουρα η (νέα) διοίκηση θα έχει επίφαση δημοκρατικότητας, επειδή οι διοικούντες θα είναι εκλεγμένοι και όχι διορισμένοι. Ξέρουμε όμως πολύ καλά εδώ στην Ελλάδα από δημοκρατία και εκλογές! Ας μην ξεχνάμε, ότι η Κυβέρνηση που μας οδήγησε στο ΔΝΤ ήταν δημοκρατικά εκλεγμένη, το ίδιο δε συμβαίνει και με την άθλια συμμαχία που μας κυβερνά σήμερα: Επίσης δημοκρατικά εκλεγμένη είναι! Τώρα, τι δημοκρατία είναι αυτή η οποία π.χ. επιτρέπει σε έναν πολιτικό σαν τον Ε. Βενιζέλο να κυβερνά ακόμα και σήμερα, ή σε έναν εγκληματία κατά του Έθνους όπως ο Γ. Παπακωνσταντίνου να κυκλοφορεί ελεύθερος, είναι ένα ερώτημα στο οποίο δεν έχουμε απάντηση... Δυστυχώς, αυτού του τύπου η «δημοκρατία» (δηλαδή άλλο ψηφίζεις και άλλο βγαίνει!) υπάρχει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας μας, μια και ακόμα και τα καταστατικά των διαφόρων συλλόγων, συνδέσμων, κτλ., είναι φτιαγμένα έτσι ώστε άλλο να ψηφίζουν τα μέλη και άλλα να βλέπουν να γίνονται!  Και ο λόγος είναι ένας και μοναδικός:  Ο Έλληνας δυστυχώς αρπάζεται από την εξουσία, βολεύεται, ικανοποιείται, συνηθίζει, και έτσι δεν την αποχωρίζεται εύκολα. Και μ’ αυτό δεν εννοούμε ότι είναι απαραίτητο να υπάρχουν οπωσδήποτε «συμφέροντα» και μυστικές συμφωνίες. Είναι απλώς θέμα νοοτροπίας.

  Τι γίνεται λοιπόν με τους αγώνες αυτοκινήτου και την εξουσία; Αν για μια στιγμή ξεχάσουμε τα οικονομικά προβλήματα της χώρας (που στάθηκαν αιτία και αφορμή για να φτάσουμε εδώ), χωρίς φόβο και πάθος η εξέλιξη των γεγονότων ήταν/θα είναι η παρακάτω:

–        Το περασμένο φθινόπωρο, υπήρξε διχασμός στο Δ.Σ. της ΕΛΠΑ σχετικά με το πώς θα έπρεπε να χειριστεί το θέμα των αγώνων. Η ΕΛΠΑ σαν σύνολο αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, τα οποία μόνο ένας λεπτομερής έλεγχος από ορκωτούς λογιστές για την προηγούμενη δεκαετία θα μπορούσε να δείξει αν οφείλοντο σε κακοδιαχείριση ή σε σταδιακή πτώση εσόδων (ας μην ξεχνάει κανείς ότι και ο ιδιοκτήτης της ανταγωνίστριας εταιρείας οδικής βοήθειας Express Service επίσης συνελήφθη για χρέη προς το Δημόσιο).  Έτσι, όσο τα έσοδα μειώνονταν και οι απλήρωτοι λογαριασμοί προς το Δημόσιο και τους εργαζομένους φούντωναν, δεν γινόταν διαχωρισμός στο ταμείο και ό,τι  έμπαινε μέσα, είτε από συνδρομές ΟΒΕΛΠΑ, είτε από ασφάλειες Ι.Χ., είτε από λισάνς και αγωνιστικές πινακίδες, είτε από πινακίδες Ιστορικών, χρησιμοποιείτο για την ικανοποίηση των πιο επιτακτικών αναγκών.

–         Σ’ αυτή την φάση και βλέποντας το οικονομικό αδιέξοδο, η ηγεσία της ΟΜΑΕ αποφάσισε να ζητήσει να της παραχωρηθούν τα έσοδα που αφορούν τους αγώνες (λισάνς, παράβολα κτλ.), ώστε να προσπαθήσει, διαχωρίζοντάς τα από τα γενικά οικονομικά της ΕΛΠΑ, να διατηρήσει τους αγώνες αυτοκινήτου για το 2013. Η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΕΛΠΑ αρνήθηκε, παρ’ ότι ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΠΑ Β. Δεσποτόπουλος υποστήριξε αυτή την άποψη.

–        Η ΟΜΑΕ όρισε μία ΕΘΕΑ επιλογής της, την οποία υποχρεώθηκε να αποδεχθεί το Δ.Σ. της ΕΛΠΑ και στην συνέχεια ορίστηκαν οι επιτροπές και ξεκίνησε, με καθυστέρηση, η προετοιμασία των κανονισμών αλλά και του ημερολογίου του 2013.

–        Παράλληλα η ΟΜΑΕ και η ΕΛΟΑΑΜ, κατόπιν απαίτησης της ΓΓΑ, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κοινή προκήρυξη των πρωταθλημάτων του 2013, μια και αυτό ήταν προϋπόθεση για την αναγνώριση της ΜΙΑΣ πλέον ομοσπονδίας αγωνιστικού αυτοκινήτου.

–        Εν τω μεταξύ, προέκυψε το θέμα του ασφαλιστηρίου συμβολαίου των αγώνων. Ανεξάρτητα με το πόσο κόστιζε, ποιος το υπέγραψε και πόσα όφειλε αυτός που το υπέγραψε στην ασφαλιστική εταιρεία, είναι γεγονός (που επιβεβαιώθηκε  από τον πρόεδρο της ΟΜΑΕ), ότι όλοι οι αγώνες που έγιναν μέχρι 31/12/2012 ήταν πλήρως και απολύτως ασφαλισμένοι. Άρα, το πρόβλημα παρουσιάστηκε –και γιγαντώθηκε– για το 2013, αφού χωρίς ασφαλιστήριο συμβόλαιο δεν μπορούσαν να γίνουν αγώνες, κι έτσι οι αγώνες αυτοί άρχισαν να αναβάλλονται ένας ένας.

–        Σ’ αυτό το σημείο, αν και δεν θα το επιθυμούσαμε, θα πρέπει να αναφερθούμε στους συνδέσμους οδηγών αγώνων, οι οποίοι είναι περισσότεροι από τρεις, με πιο γνωστούς τον Σ.Ο.Α.Α., τον Σ.Ο.Α.Β.Ε. και τον Σ.Ο.Α.ΙΣΤ.Α. Τι έπραξαν οι σύνδεσμοι αυτοί; Πολύ λίγα πράγματα, είναι η αλήθεια… Ανακοινώσεις από το διαδίκτυο και –υποθέτουμε– συνεννοήσεις με τους αρμόδιους, οι οποίες δεν οδήγησαν πουθενά. Γιατί αυτό που έπρεπε να κάνουν οι σύνδεσμοι ήταν να αναλάβουν την πρωτοβουλία για μια μεγάλη συγκέντρωση οδηγών, παραγόντων λεσχών και βεβαίως όλων των μελών της ΟΜΑΕ, της ΕΘΕΠΑ και του Δ.Σ. της ΕΛΠΑ, ώστε να έρθουν ενώπιος ενωπίω. Αντ’ αυτού, άφησαν την πρωτοβουλία  στην ΟΜΑΕ, η οποία μέσω της ΕΘΕΠΑ της κάλεσε τους οδηγούς σε συγκέντρωση στο ξενοδοχείο Royal Olympic την Κυριακή 10/3. (Σημειώνουμε ότι η αίθουσα παραχωρήθηκε από τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου που είναι αγωνιζόμενος, αλλά στο φουαγιέ επωλείτο καφές φίλτρου αντί 4 Ευρώ το φλιτζανάκι! –τα βουτήματα ήταν δωρεάν! Δηλαδή, τι εννοούμε; Κάνεις που κάνεις την προσφορά, κάντην μέχρι τέλους. Μην παρουσιάζεσαι «τσίπης» στον καφέ (κατά τα άλλα ευχαριστούμε ως οδηγοί). 

–        Τι έγινε σ’ αυτή την συνάντηση; Κατ’ αρχάς, ήταν ιδιαίτερα σημαντικό ότι εμφανίστηκαν πολλοί οδηγοί, κάτι που α) δείχνει το ενδιαφέρον τους για τους αγώνες και β) δείχνει και –ξανά δυστυχώς– την ανεπάρκεια των συνδέσμων να πείσουν τους οδηγούς να εκπροσωπηθούν μέσα απ’ αυτούς. Και φυσικά, αυτή την ανεπάρκεια την έχουν αντιληφθεί και οι «αρχές» μια και η ανοιχτή πρόσκληση της ΟΜΑΕ-ΕΘΕΠΑ προς τους οδηγούς ήταν σαφώς μία θεσμική παράκαμψη του Σ.Ο.Α.Α., τον οποίον δεν κάλεσε προηγουμένως για ανταλλαγή απόψεων, και σε επιστολή του οποίου (περί ασφαλιστηρίου συμβολαίου) δεν είχε καν απαντήσει. Αλλά ακόμα και μία επιστολή που μοίρασε γνωστός –παλαιός– αγωνιζόμενος μέσα στην αίθουσα (κατά παράβασιν κάθε πρωτοκόλλου, μια και ως προσκεκλημένος  πρέπει να σέβεσαι τον οικοδεσπότη σου), η οποία καλούσε όλες τις δυνάμεις του Σπορ σε συστράτευση, δεν είχε καμμία αναφορά στον Σ.Ο.Α.Α., του οποίου σύσσωμο το Δ.Σ. παρευρέθη στην συνάντηση, εν πλήρη αμηχανία και χωρίς ατζέντα ευρισκόμενο (οι ατομικές παρεμβάσεις δεν συνιστούν ενιαία θέση, στάση και πρόταση του Δ.Σ.).

–        Ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός ήταν η –για πρώτη φορά– σφαιρική ενημέρωση των αγωνιζομένων. Αλλά, ξανά δυστυχώς (πόσες φορές έχουμε γράψει και χρησιμοποιήσει αυτή τη λέξη ως τώρα) τα όσα μας είπε ο –όντως αξιοθαύμαστος για την υπομονή και την επιμονή του– πρόεδρος της ΟΜΑΕ βασίζονται αποκλειστικά στις καλές προθέσεις μιας πλειάδας ατόμων. Δηλαδή: Θα πρέπει το –αρνητικό μέχρι τώρα– Δ.Σ. της ΕΛΠΑ να αποφασίσει να διαθέσει στην ΟΜΑΕ (και στην ΕΛΟΑΑΜ φυσικά) όχι μόνο το σύνολο των αγωνιστικών εσόδων από λισάνς, κόκκινες πινακίδες, παράβολα λεσχών, φωτοτυπίες ομολογκασιόν, αγ. βιβλιάρια και HTP, αλλά ακόμα και τις… Ιστορικές πινακίδες των Ι.Χ. κλασσικών αυτοκινήτων, που φυσικά δεν έχουν καμμία σχέση με τους αγώνες! Αυτό είναι ένα έσοδο το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να παραχωρήσει η ΕΛΠΑ, γιατί είναι ακριβώς το ίδιο σαν να ζητήσει η ΟΜΑΕ/ΕΛΟΑΑΜ τα έσοδα των Ιστορικών πινακίδων για τις αντίκες από την… ΦΙΛΠΑ! Εκτός όμως του οικονομικού, θα πρέπει για να αναγνωριστεί η Ομοσπονδία να υπογράψει ο υφυπουργός αθλητισμού Γ. Ιωαννίδης σχετικό σχέδιο νόμου που του έχει ήδη σταλεί, εφ’ όσον βεβαίως οι αρμόδιες υπηρεσίες της ΓΓΑ ελέγξουν τους φακέλους που έχουν υποβάλλει η ΟΜΑΕ και η ΕΛΟΑΑΜ για τις λέσχες-μέλη τους, και τους βρουν σωστούς. Χωρίς λοιπόν να προκαταλαμβάνουμε καταστάσεις (γιατί οι εξελίξεις τρέχουν και τα γεγονότα μπορεί να μας διαψεύσουν όλους), έχουμε να παρατηρήσουμε ότι όπου ανακατεύεται το Δημόσιο και η κυβέρνηση (δηλαδή γραμματείς και φαρισαίοι), υπάρχει έδαφος και για παρεμβάσεις –π.χ. της ΕΛΠΑ που διατηρεί διασυνδέσεις παντού– αλλά και τυπικών προβλημάτων σε φακέλους και χαρτοβασίλειο γενικότερα. Μακάρι να είναι όλα σωστά, μακάρι να μην υπάρξει καμμία παρέμβαση, μακάρι να ιδρυθεί αύριο ΜΙΑ αναγνωρισμένη ομοσπονδία αγωνιστικού αυτοκινήτου η οποία να παρακάμψει το άρθρο 49 του κώδικα οδικής κυκλοφορίας και να μπορεί να εκδίδει αγωνιστικά δελτία στους αγωνιζομένους για να διοργανώνει αγώνες εντός της Ελληνικής επικράτειας. Σ’ αυτή την περίπτωση η ΕΛΠΑ ως μόνη εκπρόσωπος της FIA,  ή θα εκχωρήσει αυτό της το δικαίωμα, ή θα το διατηρήσει και θα εκδίδει τις διεθνείς αγωνιστικές άδειες, πιθανόν δε και να διοργανώνει όσους και όποιους διεθνείς αγώνες. Αδιάφορο είναι αυτό στους περισσότερους, γιατί με ένα Ιστορικό Ακρόπολις και ένα WRC Ακρόπολις δεν λύνεται φυσικά το πρόβλημα ούτε αναπτύσσονται οι Ελληνικοί αγώνες.

–        Τι θα γίνει λοιπόν με το ασφαλιστήριο συμβόλαιο; Πράγματι ακούγεται πολύ μίζερο το να μαζεύει η ΟΜΑΕ χιλιάρικα και διχίλιαρα από τις Λέσχες προκειμένου να συγκεντρώσει τις πρώτες 60.000 (μαζί με το ταμείο της) για να πληρωθεί η πρώτη δόση και να ξεκινήσουν οι αγώνες, όπως και πολύ στενόχωρο είναι το να μην ξέρουν οι οδηγοί ποια θα είναι η «Αρχή» του Σπορ στην Ελλάδα: Κάνοντάς τους (και θεωρώντας τους) συμμάχους στον «ιερό αγώνα του» κατά της ΕΛΠΑ (η οποία για σειρά ετών τον είχε διορίσει ως επικεφαλής του Σπορ!), ο Πρόεδρος της ΟΜΑΕ ζήτησε από τους 150 και πλέον παριστάμενους οδηγούς να ΜΗΝ εκδώσουν λισάνς για να μην πάρει τα χρήματα η ΕΛΠΑ, αλλά να περιμένουν να εγκριθεί η Ομοσπονδία από το κράτος και όταν ειδοποιηθούν να πάνε στην ΟΜΑΕ/ΕΛΟΑΑΜ για τις νέες τους λισάνς, οπότε τα χρήματά τους θα χρησιμοποιηθούν άμεσα για την συνέχεια της πληρωμής του ασφαλιστηρίου συμβολαίου. Λογικό, αλλά όπως είπαμε οι οδηγοί και πάλι χρησιμοποιούνται. Στρατιωτάκια στη σειρά. Το παράδοξο; Από τους ίδιους ανθρώπους! Οι ίδιοι ήταν χτες, οι ίδιοι προχτές και οι ίδιοι σήμερα δίνουν υποσχέσεις για το αύριο!

–        Ποια είναι η άποψή μας; Θα λέγαμε εύκολα ότι «όποιος βρει πρώτος χρήματα για ασφαλιστήριο θα κάνει τους αγώνες», αλλά δεν είναι πιά τόσο απλό. Η κατάσταση έχει προχωρήσει, το σχίσμα είναι βαθύ και δύσκολα θα υπάρξει συνεργασία ομοσπονδίας και ΕΛΠΑ χωρίς ουσιαστικές παραχωρήσεις εκ μέρους της δεύτερης. Και εκτός αυτού, με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί, όσοι στηρίξουν την ΕΛΠΑ (π.χ. κάποιες λέσχες) θα πάρουν το στίγμα του αποστάτη όπως ακριβώς έγινε με τον... Μητσοτάκη το 1965! Γιατί σήμερα, το τι πιστεύεις και το τι είναι σωστό, εξαρτάται από την πορεία που έχει πάρει η άποψη της κοινής γνώμης! Όμως, μπορεί να μην είναι πάντα θετική μια αλλαγή που γίνεται μόνο για την αλλαγή, αλλά στην περίπτωση των Ελληνικών αγώνων, μια αλλαγή και γενικότερη ανανέωση είναι απαραίτητη και επιβεβλημένη μετά από όλα αυτά τα χρόνια. Και αν φαινόμαστε κάπως επιφυλακτικοί, σας βεβαιούμε ότι ο μόνος λόγος είναι τα άτομα: Πώς να αλλάξει κάτι, όταν το τρέχουν τα ίδια άτομα; Το βλέπουμε στην καθημερινότητά μας, στην κυβέρνηση, στα χάλια της χώρας μας, στην Εθνική μας ξεφτίλα: Όσο θα μας σώσει ο Βενιζέλος από την τρόϊκα, άλλο τόσο θα μας σώσουν οι πρόεδροι των αγωνιστικών πραγμάτων από την ΕΛΠΑ (και όταν λέμε "πρόεδροι" φυσικά δεν αναφερόμαστε μόνο στον πρόεδρο της ΟΜΑΕ, αλλά και σε όλους όσοι βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία και κοινή κατεύθυνση μαζί του. Έχουν δεν έχουν αγαθές προθέσεις, το γεγονός είναι ότι με λυχνίες και τρανζίστορς δεν μπορείς να περπατήσεις  στην ψηφιακή εποχή...).

–        Θα γίνουν αγώνες το 2013; Φυσικά και θα γίνουν. Είναι όμως ανάγκη, να συμμαζευτεί άμεσα το πρόγραμμα,  να μειωθούν δραματικά οι αγώνες, να ματαιωθούν τα πρωταθλήματα (αυτό μπορεί να το κάνει μία «φρέσκια» Αρχή) και να μετατραπούν σε Κύπελλα ή σε Έπαθλα με τρεις ή τέσσερις αγώνες max., οι οποίοι θα αρχίσουν από τον Μάϊο π.χ., και ακριβώς επειδή θα είναι λιγότεροι θα είναι σίγουρο ότι θα γίνουν έχοντας μάλιστα και πολλές συμμετοχές. Αυτό θα δώσει και την σιγουριά στους –λιγοστούς– χορηγούς ότι δεν θα πάνε χαμένα τα χρήματά τους, και φυσικά οι οδηγοί δεν θα εκτεθούν απέναντί τους. Όσο για τις «λέσχες που ζητάνε πολλούς αγώνες», επιτρέψτε μας να πούμε ότι εκτός ελαχίστων υπέρ-φανατικών που κάνουν αγώνες για το κέφι τους ακόμα και με 15 συμμετοχές, οι περισσότερες προσβλέπουν στα έσοδα, τα οποία φυσικά είναι απαραίτητα για την λειτουργία τους. Και ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και επαγγελματίες οργανωτές που βιοπορίζονται από τους αγώνες. Ε, θα πρέπει να κατανοήσουν όλοι αυτοί ότι για το 2013 θα πρέπει να βρουν από αλλού χρήματα για να ζήσουν και όχι από τους αγωνιζομένους που ψάχνουν εναγωνίως το κόστος της συμμετοχής, όχι από μία Αρχή του Σπορ που ψάχνει εναγωνίως τα χρήματα του ασφαλιστηρίου συμβολαίου...

Δημήτρης Παπανδρέου

(I’ ll be back!)