Το 11ο Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις, ένας διήμερος αγώνας με έξη ασφάλτινες και έξη χωμάτινες Ε.Δ. (δηλαδή, 3 και 3 επαναλαμβανόμενες, σύνολο έξη και για τις δύο ημέρες) θα μπορούσε να είναι ένας πολύ καλός διεθνής αγώνας για το Ιστορικό Πρωτάθλημα Ράλλυ FIA αλλά όχι ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις σαν κι αυτά του '70 και '80, που δημιούργησαν ένα πραγματικό μύθο του παγκόσμιου motorsport. Παρ’ όλα αυτά, ο αγώνας θεωρείται επιτυχημένος, αφού λόγω της υποχρεωτικής μετάθεσής του από το καλοκαίρι στο βαθύ φθινόπωρο λόγω εκλογών, ήταν «χαμένος από χέρι» από την άποψη των ξένων συμμετοχών, ενώ η οικονομική κρίση φρόντισε να αποδεκατίσει και τις Ελληνικές. Με αυτά τα δεδομένα αλλά και με την απώλεια του βασικού χορηγού (γιατί όσο και να διαφημιστούν χειμώνα καιρό, πολυτελή αυτοκίνητα δεν θα πουληθούν πολλά στην μνημονιακή Ελλάδα), θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Οργανωτική Επιτροπή αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο τις περίπου 120 συνολικές συμμετοχές (Regularity, Sporting και Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ράλλυ την δεύτερη μέρα), με μόνη –αλλά σοβαρή- εξαίρεση την Ε.Δ. Τιθορέας, για την οποία πολλοί οδηγοί είχαν εκφράσει την ανησυχία τους, και εμείς είχαμε συστήσει ιδιαίτερη προσοχή και επανεξέταση σε ανάρτησή μας πριν τον αγώνα. Τελικά, όπως φαίνεται στο in car video που έχει αναρτήσει στο youtube το, (αποκλεισθέν λόγω εξωτερικής βοήθειας αλλά πρώτο Γενικής σε χρόνους) πλήρωμα των Π. Χατζητσοπάνη-Ν. Πετρόπουλου, όλοι στάθηκαν/σταθήκαμε πολύ τυχεροί γιατί η συνάντηση του Subaru με αντίθετα κινούμενο Ι.Χ. ΜΕΣΑ στην Τιθορέα δεν είχε αρνητικά επακόλουθα.
Ο αγώνας αυτός ήταν, τελικά, πολύ σκληρός για τα Ιστορικά αυτοκίνητα, κάτι που φαίνεται στα τελικά αποτελέσματα του διημέρου, όπου έχουν τερματίσει 14 πληρώματα και έχουν εγκαταλείψει επίσης 14! Δηλαδή, εγκατέλειψε από διάφορες αιτίες, και κυρίως μηχανικές βλάβες, το 50% των εκκινησάντων!
- Ανάμεσα σε αυτούς που εγκατέλειψαν οπωσδήποτε θα σταθούμε στους Β. και Ι. Βελάνη, που ήταν τρίτοι Γενικής την πρώτη μέρα αλλά δυστυχώς εγκατέλειψαν την δεύτερη, από έξοδο στην 10η Ε.Δ., ενώ είχαν προλάβει να κερδίσουν δύο Ε.Δ. (Καρυά 1- 7η Ε.Δ. και Τιθορέα 1-9η Ε.Δ.) ευρισκόμενοι στην δεύτερη θέση Γενικής, με μόνη την υπέροχη Lancia 037 των ταχύτατων Pedro-S. Cirillo να βρίσκεται μπροστά τους. Μια πραγματικά εξαιρετική επίδοση, που ακόμα κι αν δεν ολοκληρώθηκε δείχνει την αξία και τις δυνατότητες αυτού του πληρώματος (και της ομάδας του).
- Ανάμεσα σε αυτούς που εγκατέλειψαν οπωσδήποτε θα σταθούμε στους Β. και Ι. Βελάνη, που ήταν τρίτοι Γενικής την πρώτη μέρα αλλά δυστυχώς εγκατέλειψαν την δεύτερη, από έξοδο στην 10η Ε.Δ., ενώ είχαν προλάβει να κερδίσουν δύο Ε.Δ. (Καρυά 1- 7η Ε.Δ. και Τιθορέα 1-9η Ε.Δ.) ευρισκόμενοι στην δεύτερη θέση Γενικής, με μόνη την υπέροχη Lancia 037 των ταχύτατων Pedro-S. Cirillo να βρίσκεται μπροστά τους. Μια πραγματικά εξαιρετική επίδοση, που ακόμα κι αν δεν ολοκληρώθηκε δείχνει την αξία και τις δυνατότητες αυτού του πληρώματος (και της ομάδας του).
- Αυτό που κατάφερε ο Χ. Πλατής την δεύτερη μέρα (στο χωμάτινο σκέλος όπου συμμετείχε), δεν είναι εύκολο να το κάνει άλλος οδηγός ανεξαρτήτως… μήκους και πλάτους (της γης): Χωρίς τον γνωστό και έμπειρο συνοδηγό του και με ένα αυτοκίνητο 1300 c.c., όχι μόνο ήρθε τρίτος Γενικής (ανάμεσα στους Έλληνες), αλλά κατάφερε στο χώμα να κερδίσει την 10η Ε.Δ. (πρώτος στους Ελληνες και δεύτερος Γενικής FIA, πίσω από την 037 του "Pedro"). Αυτή, ναι, είναι μια μεγάλη επίδοση από έναν εξαιρετικά γρήγορο οδηγό. Και είναι κρίμα που για τους δικούς του λόγους δεν συμμετέχει σε ολόκληρο το Πρωτάθλημα, ή τουλάχιστον στους χωμάτινους αγώνες.
- Ανάμεσα στις εγκαταλείψεις συγκαταλέγεται και αυτή των Α. Καροτσιέρη-Π. Κατάρα με το Escort RS 2000, το οποίο δεν ήταν βέβαια το ταχύτερο αυτοκίνητο του αγώνα, αλλά ο Α. Καροτσιέρης κατάφερε θαυμάσιες επιδόσεις στο χώμα, όπως τρίτος Γενικής στην 7η Ειδική –Καρυά 1, τρίτος Γενικής στην 10η Ειδική –Καρυά 2, αλλά και με εξόδους και εγκαταλείψεις λόγω μηχανικών βλαβών, οι οποίες (βλάβες) ήταν περισσότερες απ’ όσες θα επέτρεπε μια συμμετοχή του κύρους και της ταχύτητας του Ανδρέα Καροτσιέρη, οπότε το πρόβλημα μάλλον θα πρέπει να αναζητηθεί στην προετοιμασία του αυτοκινήτου.
- Η Porsche 911 RSR των Ε. Μανδρούκα-Ν. Τσάδαρη, η οποία βεβαίως θα πρέπει να θεωρηθεί και να αντιμετωπισθεί σαν ΜΙΑ ενιαία συμμετοχή, ανεξάρτητα εάν οδηγούσε σε όλες τις Ε.Δ. ο οδηγός ή τις μοιραζόταν με τον συνοδηγό (το σίγουρο είναι ότι η Porsche δεν πήγαινε μόνη της!), έφερε και δύο από τις τέσσερις νίκες Ελλήνων οδηγών σε Ε.Δ., και συγκεκριμένα στην 11η Ειδική (Ελάτεια-Ζέλι 2), όπου «έδωσαν» 8’’ στον, έτσι κι αλλιώς πρώτο της κατάταξης, «Pedro». Ακόμα καλύτερα τα πήγαν στην 12η Ε.Δ. (Τιθορέα 2), όπου ήταν 24’’ μπροστά από την 037 του "Pedro", αυτή τη φορά «νοιώθοντας» και την ανάσα του Starlet του Χ. Πλατή που κυνηγούσε την δεύτερη θέση στην κατάταξη του Ελληνικού αγώνα. Τελικά οι Ε. Μανδρούκας-Ν.Τσάδαρης «τα πήραν» σχεδόν όλα, δηλαδή: Ήταν πρώτοι Ελληνες (και τρίτοι Γενικής) στο 11ο Ιστορικό Ακρόπολις FIA, ήταν πρώτοι Γενικής την πρώτη μέρα και δεύτεροι Γενικής την δεύτερη μέρα στους (δύο) αγώνες του Ελληνικού Πρωταθλήματος, φυσικά πρώτοι Κατηγορίας 3 του Ιστορικού Ακρόπολις FIA, αλλά και Πρωταθλητές Ελλάδος Ιστορικών Ράλλυ Κατηγορίας 3-4!
- Μία εξαιρετική επίδοση, με ένα αυτοκίνητο που σε καμμία περίπτωση δεν ήταν το ταχύτερο της κατηγορίας του, έφεραν οι Ι. Εδιπίδης-Ι. Γιώτης με Ford Escort TC, που ήταν πέμπτοι Γενικής, δεύτεροι Έλληνες και πρώτοι Κατηγορίας 1 του 11ου Ιστορικού Ακρόπολις FIA. Πίσω τους, εξαιρετικά πήγαν οι Σ. Γιαμαλάκης-Ν. Σάμιος με Talbot Sunbeam, όπως και οι Β. Μπιρλιράκης-Γ. Μουρτζούκος με BMW 2002.
- Ανάμεσα στις εγκαταλείψεις της πρώτης μέρας, σημαντική ήταν αυτή των Χ. Δάρα-Θ. Καραμουσάλη, οι οποίοι πριν το Ακρόπολις προηγούντο στην βαθμολογία του Πρωταθλήματος. Το πλήρωμα προσπάθησε πολύ στο χώμα, παίρνοντας σταθερά καλή θέση στις πρώτες τέσσερις ειδικές (7η), για να υποχωρήσει στην 12η θέση Γενικής FIA και 7η θέση της Ελληνικής κατάταξης, επιβεβαιώνοντας όσους πιστεύουν ότι ο ταχύτατος Χ. Δάρας θα πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα στον «μηχανολογικό εξοπλισμό του».
- Για πολλούς, η μεγαλύτερη «είδηση» του 11ου Ιστορικού Ακρόπολις, ήταν η επανεμφάνιση του «Ιαβέρη» μετά από 10 ολόκληρα χρόνια, με BMW 2002 και συνοδηγό τον Π. Κουτσίκο. Την πρώτη μέρα, στην άσφαλτο, ο Ιαβέρης φάνηκε άμεσα ανταγωνιστικός έχοντας τρεις έβδομες και μία έκτη θέση Γενικής στις πρώτες Ε.Δ., αλλά η BMW δυστυχώς για όλους (και βέβαια για όσους περίμεναν να απολαύσουν τον "Ιαβέρη" στις χωμάτινες Ε.Δ. της Κυριακής) παρέδωσε το πνεύμα στην πέμπτη Ε.Δ. Το μόνο που ελπίζουμε όλοι είναι το να έχει «ανοίξει η όρεξη» του "Ιαβέρη" για ακόμα περισσότερη οδήγηση, και έτσι να τον δούμε το 2013 να οδηγεί (ό,τι και όπου!).
- Βεβαίως ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στον νικητή της Ελληνικής κατάταξης της δεύτερης (χωμάτινης) ημέρας, στον Χ. Οικονόμου που με συνοδηγό τον Α. Γαρυφάλλη έφερε το Ford Escort RS 2000 στην πρώτη θέση της Γενικής, έχοντας πάρει την δεύτερη θέση στις δύο πρώτες Ε.Δ. και ελέγχοντας τη διαφορά του στην συνέχεια (μετά την εγκατάλειψη των Β. και Ι. Βελάνη). Εξ’ ίσου γρήγορα κινήθηκαν οι Σ. Ντέτσικας-Β. Βαλούρδος (για το Ελληνικό Πρωτάθλημα), ενώ οι Μ. Σταφυλοπάτης-Γ. Χατζηρήγας εγκατέλειψαν από μηχανική βλάβη στην 10η Ε.Δ. ενώ βρίσκονταν στην 7η θέση Γενικής, χωρίς ωστόσο να έχουν δείξει τις πραγματικές δυνατότητες του συνδυασμού πέρα από την τέταρτη θέση Γενικής στην 8η Ε.Δ.
Φυσικά, σε όλους αξίζουν συγχαρητήρια, στους τερματίσαντες αλλά και στους εγκαταλείψαντες, ιδιαίτερα στους συμμετέχοντες με μικρά αυτοκίνητα, όπως τους Λ. Παπάζογλου-Η. Μανιάτη με Alfasud και Α. Ματιάτο-Α. Λεμπέση με Alfa 112 που κατάφεραν να φτάσουν στον τερματισμό του διήμερου Ακρόπολις FIA, τους Ε. Ξεφτέρη-Γ. Ματάκια, τους Λ. Καλύβα-Φ. Ψαράκου και Β. Πόλιτο-Α. Τσιφάκη που εγκατέλειψαν, και στους Κ. Λάμπρου-Γ. Κόλλια με την υπέροχη Alpine (13οι Γενικής στην Ελληνική κατάταξη της δεύτερης μέρας), αλλά… κάπου εδώ θα πρέπει να σταματήσουμε και να σας παραπέμψουμε στα αναλυτικά αποτελέσματα με τερματίσαντες και εγκαταλείψαντες καθώς και τους χρόνους τους σε όλες τις Ε.Δ., που μπορείτε να βρείτε στο site της ΟΜΑΕ (ethea-live). Και αυτό, γιατί μπορεί όλοι όσοι συμμετείχαν σε ένα Ράλλυ Ακρόπολις να θεωρούνται «νικητές», αλλά σίγουρα ο βαθμός απόδοσης και ταχύτητας των πληρωμάτων ποτέ δεν είναι ίδιος, οπότε σεβόμαστε μεν την προσπάθεια, δεν πρέπει όμως να υποβαθμίζουμε (ή πιό σωστά ακόμα να "ισοπεδώνουμε") και την διάκριση. Και του χρόνου, στο 12ο Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις, την κατάλληλη εποχή και με περισσότερες συμμετοχές! Δ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου